Beurla air am boisean

Beurla air am boisean – clàr èisteachd

B’fheàrr leam ‘bhith gun mhaoin,

agus Gàidhlig nam cheann,

seach ‘bhith bochd le Beurla

ann an àit’ sa bheil i staoin.

 

Si mar ghalar ràsanach, ruadh

ach a h-inbhe ga cumail suas,

ga togail leis na daoine cèin

air am boisean tha a snuadh.

 

An seo gheibh mi duais

son mo pheann a chur air ghleus,

ach sgrìobhadh cha dèan mi

le mor thlachd no spèis.

 

Ged a tha cuid fialaidh

leis na chuireas iad an tairgs’;

gun ach mòran stiùiridh

cha dèan mo chridh’ làn aighear.

 

Cha dèan on nach i Gàidhlig

san iarr iad sgrìobhadh orm,

ach aistean anns a’ Bheurla

uile-làthaireach ghorm.

 

Mar na cnuic ’tha fada bhuainn

do mhuinntir na dùthcha seo,

ged as aithne dhaibh a h-aodann

chan eil eòlas air a colainn.

 

Dh’fhaodainn a bhith cothromach

ma dh’altraim mi i le luach,

ach si mo Ghàidhlig ghliogach

a ghabh mi ‘tograch rim uchd.

 

Si a thogas mo chrìdh’

an uair bhios m’ inntinn trom,

tha a ruithim ’s a fuaimean

tighinn beò ’s a’ taitneadh rium.

 

Le Steaphan Mac Risnidh