Tomhas de bhàrdachd eile. Tha seo co-cheangailte ris na beachdan aig mòran de luchd-“cha bu chòir” air na meadhanan sòisealta nuair a thug iad mun aire droch-bhuil “Breat-a-mach”. Dhan sgrìobhadair seo, bha nàdar de “phlìonas” a’ tighinn tarsaing anns a’ bheòlagraich mhilis a bha a-nis a’ dol air ais ’s air adhart air Twitter eadar muinntir “bu chòir” agus “cha bu chòir”.
Ged a tha an saoghal air fàs nas neo-fhoirmeile agus is tric a chithear fir gnìomhachais is poilitigs às aonas tàidh orra san latha th’ann, tha fhathast cuid a shuidheachaidhean ann far a bheilear a’ sùileachadh gun cosg na fir tàidh. Ach nach e rud caran neònach a th’ann an tàidh nuair a smaoineachas sinn mu dheidhinn?
Nan rachadh film euchd no gaisge, uabhais, àbhachdais, gaoir, msaa. a chur ann an riochd gàidhealach, dh’fhaodamaid tarraing à pailteas sgeulachdan, ach cuideachd à òrain, bàrdachd agus dàin de dh’iomadach seòrsa.
Leugh an còrr de “Na biodh ann an càs ’s nach cuimhnich thu ormsa”
Bha m’fhàrdach-sa fo sgàil;
ach nan rachainn an taobh thall,
far an robh bràigh is mullach
an aitreibh àibheisich,
lorgainn an t-àite deisearach
air òradh le solas na camhanaich.
Dàn le Alistair Paul
Leugh an còrr de “Am Fear a Dh’ith an Saoghal Gun Sàsachadh”
“Is mise Rae, agus tha mi trom air an deoch.” Leugh an còrr de “Sgeulachd ghoirid | “Is mise Rae””
Bidh clann Sgoil Dhalabroig am measg na h-òigridh a bhios a’ togail fianais air feadh an t-saoghail mu atharrachadh na gnàth-shìde air 15 den Mhàrt. Seo tàladh beag a rinn Liam Alastair Crouse a’ beachdachadh air an uallach a th’ air guailnean a’ ghinealaich òig.
