Tha an t-alt seo le Màrtainn Mac a’ Bhàillidh a’ toirt freagairt neo-dhìreach air cuid de na smuaintean a nochd ann an “Bi beò ann an Gàidhlig: bith-beò goirt?” le Criostóir Piondargás a chaidh fhoillseachadh air an làraich seo o chionn seachdain.
Leugh an còrr de “Fiach Saothair na Gàidhlig | Màrtainn Mac a’ Bhàillidh”
Seo òran molaidh a rinneadh le Liam Alastair Crouse, a fhuair duais nan sgrìobhadairean ùra airson na bàrdachd ann an 2019. Tha am pìos a’ moladh a’ bhaile Laisgir, faisg air Loch Baghasdail ann an Uibhist a Deas, far a bheil e air a bhith a’ fuireach o 2018. ‘S e baile beag a th’ ann, le aon rathad beag a’ co-shìneadh ris an rathad mhòr agus a’ tighinn gu ceann aig clachan-coiseachd a-null gu Slighe Choinnich (neo an Dràibh mar as fhèarr a dh’aithnichear i), agus ’s dòcha nach saoileadh mòran gur e baile a bhiodh airidh air moladh a th’ ann.
Leugh an còrr de “Bàrdachd: Òran Laisgir | Liam Alastair Crouse”
Seo dàn spioradail a rinneadh le Liam Alastair Crouse, a fhuair duais nan sgrìobhadairean ùra airson na bàrdachd ann an 2019. Tha am pìos a’ suidheachadh dìleab agus làthaireachd na Crìostachd an cois nàdar is cruthaidheachd Uibhist, a’ tarraing air cuid de bheul-aithris na sgìre, can, mu Choinneach no mun bhrìdean. Aig bonn na duilleige, tha clàradh dheth a’ gabhail an dàin (agus na rainn ann an òrdugh eadar-dhealaichte).
Seo òran a rinneadh le Liam Alastair Crouse, a fhuair duais nan sgrìobhadairean ùra airson na bàrdachd ann an 2019. Tha e a’ tarraing air na diofar fhuaimean a chluinnear ann an Uibhist a Deas, eadar ròmhanaich an t-srùlaidh anns an iar agus langanaich nan damh anns an ear. Bha e fhèin uair a’ fuireach air an taobh an iar den eilean – eadar Cill Donnain agus Bornais, ach bho chionn dà bhliadhna, rinn e imprig dhan ear. Tha dà thaobh Uibhist a Deas car diofrach, agus tha e a’ fàs cleachdte ri fuaimean ùra, agus cothrom air acarsaidean matha an taobh an ear.
Leugh an còrr de “Bàrdachd: Fuaimean Uibhist | Liam Alastair Crouse”
Chaidh pàirt dhen aiste seo fhoillseachadh le Comunn Gàidhealach Ameireagaidh o chionn beagan bhliadhnaichean.
Mun àm dhuilich seo, dh’fhaoidte gu bheil cuid againn a’ toirt beachd air cho geàrr is a tha ar saoghal, agus gur feàirrde sinn cuideam a chur air na pàirtean dheth a tha dha-rìribh tarbhach, seach air nithean tana a bhios a’ bòdhradh cluasan ar cinn gach latha.
Ar taing mhòr do Christóir Piondargás airson a’ chunntais phearsanta seo gu h-ìosal. Is e rud duilich a th’ ann nuair a thig dìobhail misnich no eu-dòchas anns an rathad air rùintean ar cridhe. Tha mi làn chinnteach nach eil Criostóir na aonar am measg luchd-labhairt na Gàidhlig a thaobh mar a tha e a’ faireachdainn an-diugh. Ciamar a nì sinn leasachadh air ar staid?
